Το The Suicide of Rachel Foster είναι ένα adventure που βρήκα στο Steam και ολοκλήρωσα πριν μερικές εβδομάδες. Στο στυλ θυμίζει το Firewatch, πρώτου προσώπου αλλά η ατμόσφαιρά του έχει περισσότερα στοιχεία τρόμου.
Η ιστορία του διαδραματίζεται το Δεκέμβρη του 1993 και εκτυλίσσεται μέσα από τα μάτια της Nicole Wilson η οποία επισκέπτεται το ξενοδοχείο Timberline, που βρίσκεται σε μια ορεινή επαρχεία των Η.Π.Α. Το ξενοδοχείο ανήκε στον πατέρα της και έχουν περάσει δέκα χρόνια από τότε που η Nicole το εγκατέλειψε μαζί με την μητέρα της, μετά την αποκάλυψη της σχέσης του πατέρα της με μια έφηβη, την Rachel Foster.
Η Nicole σχεδιάζει να κάνει μια γρήγορη αυτοψία στο χώρο και στη συνέχεια να το πουλήσει αλλά αναγκάζεται να μείνει εκεί όταν μια χιονοθύελλα την εγκλωβίζει σε αυτό. Μόνη της επικοινωνία με τον έξω κόσμο είναι ο Irving, ο οποίος είναι υπάλληλος μιας υπηρεσίας τύπου πολιτικής προστασίας, με τον οποίο επικοινωνεί μέσω ενός παλιού ασύρματου τηλεφώνου. Με τη βοήθεια του Irvin η Nicole αποφασίζει να ερευνήσει τη σχέση μεταξύ του πατέρα της (Leonard) και της Rachel, όπως επίσης και τις συνθήκες του μυστήριου θανάτου της.
Το παιχνίδι έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα, το ξενοδοχείο και ο βαθμός εγκατάλειψής του αποτυπώνεται παραστατικά και η ιστορία ξετυλίγεται χωρίς να κουράζει. Απόλαυσα την ιστορία του και το στήσιμο της πλοκής που αν και ελαφρώς προβλέψιμο δεν έχασε το ενδιαφέρον του.
Μόνη παραφωνία που βρήκα είναι η χρήση (κατά κάποιο τρόπο) του υπερφυσικού που δε μου κολλούσε πολύ με το υπόλοιπο σενάριο και πιστεύω ήταν εκεί απλά για να κάνει πιο έντονα τα χαρακτηριστικά του τρόμου, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία.
Τέλος σε αρκετές αναφορές στο παιχνίδι από το εξωτερικό (αμερική μεριά) θα βρείτε πολύ επικριτικά σχόλια σε σχέση με θέματα που αφορούν την παιδοφιλία και την αυτοκτονία που περιέχονται στο παιχνίδι. Δική μου άποψη είναι ότι η αναπαράσταση ενός εγκλήματος (πχ ενός φόνου) δε σημαίνει ότι αυτός που το αναπαριστά συμφωνεί ή δικαιολογεί την πράξη. Αντίθετα βρίσκω πολύ συναρπαστικό και χρήσιμο για ένα adventure με στοιχεία τρόμου/θρίλερ το να μας βάζει στο μυαλό και στον τρόπο σκέψης θύτη και θύματος όσο άρρωστο και να είναι αυτό, όσο διεστραμμένη και να είναι η "πραγματικότητά" τους. Αυτό για εμένα κάνει την ιστορία πιο αληθινή, δραματική και με περισσότερα επίπεδα να διαβάσει ο θεατής.
0 σχόλια