Gray Lady
Ξοδεύω ένα spirit
resolve 4
spirit 3
Μέρα ένατη
Σήμερα ξυπνήσαμε πάλι μέσα στην αναστάτωση και τον πανικό. Πληρώσαμε φαίνεται τη χθεσινή χαλάρωση και ανεμελιά και για όλο αυτό φταίω κυρίως εγώ. Ήταν να κάνω τη δεύτερη βάρδια της νύχτας και είχα κάνει ήδη ανήσυχο ύπνο, έτσι η ψυχολογική εξάντληση, το χθεσινό ποτό και αμέτρητες σκέψεις είχαν σαν αποτέλεσμα κάποια στιγμή λίγο πριν το ξημέρωμα να αποκοιμηθώ. Αυτή που τα είδε πρώτη ήταν η Ίβη κι εμείς οι υπόλοιποι ξυπνήσαμε από τις φωνές της. Τρία παράξενα σύμβολα γραμμένα στη λάσπη μπροστά από τις σκηνές μας, κανείς μας δεν τα αναγνώριζε και δεν έχουμε ιδέα σε ποια γλώσσα ανήκουν ή τι σημαίνουν, η Μαίρη στράφηκε σε εμένα και με κατηγόρησε ότι τα έφτιαξα επίτηδες για να τους τρομάξω και να παίξω μαζί τους, εγώ την κοίταξα και απλά κούνησα αρνητικά το κεφάλι. Ο Τζέφρι τότε με ρώτησε που ήμουν και τι έκανα, εγώ του έδειξα με το χέρι κάτω λέγοντας "ήμουν εδώ... με πήρε ο ύπνος" και εκείνη τη στιγμή κοιτώντας κάτω κατάλαβα ότι στεκόμουν μέσα σε ένα τρίγωνο και τότε το είδαν και οι υπόλοιποι. Κρύος ιδρώτας με έλουσε και ακόμα και τώρα τρέμω στην ιδέα τι άλλο θα μπορούσε να είχε συμβεί ενώ κοιμόμουν. Τι σημαίνει όλο αυτό; Τι θέλουν να μας πουν; Αν θέλουν το κακό μας γιατί δεν το έκαναν ενώ όλοι μας κοιμόμασταν; Όταν τα πράγματα ηρέμησαν σβήσαμε τα σημάδια και αποφασίσαμε να πακετάρουμε τα απαραίτητα και να φύγουμε με τα πόδια. Δεν έχουμε ιδέα που είμαστε αλλά θα προσπαθήσουμε να κινηθούμε κατά μήκος του ποταμού και όπου αυτό δεν είναι δυνατό θα μπούμε για όσο χρειαστεί στην ενδοχώρα. Εδώ και λίγη ώρα είμαστε έτοιμοι, περιμένουμε να πέσει λίγο η πρωινή ομίχλη και ξεκινάμε.
6 σπαθί+1=7/ δε θα ξοδέψω resolve/8
Το να ξεκινήσουμε αποδείχτηκε τελικά πιο δύσκολο απ' ότι πιστεύαμε. Αφού περιμέναμε αρκετή ώρα να πέσει η ομίχλη, όταν αυτό τελικά έγινε και ξεκινήσαμε να βάζουμε τον εξοπλισμό και τις προμήθειες που μας έχουν μείνει στην πλάτη, η Ίβη βρέθηκε πάλι σε πανικό. Πέταξε τα πράγματά της κάτω και άρχισε να μας φωνάζει να μη φύγουμε αλλά να μείνουμε εκεί. Το ποτάμι, έλεγε συνεχώς, δε θέλει να φύγουμε, δεν πρέπει να φύγουμε, σαν το ποτάμι να είναι κάτι ζωντανό που επίτηδες να μας κρατά εδώ. Για μια στιγμή όλοι παγώσαμε και την ακούγαμε χωρίς να αντιδρά κανένας, τελικά η Μαίρη ανέλαβε να τη συνεφέρει και να την τραβήξει με το ζόρι, εγώ και ο Τζέφρι πήραμε τα πράγματά της. Λίγο αργότερα και αφού απομακρυνθήκαμε από το σημείο όπου ήμασταν καθηλωμένοι τις τελευταίες μέρες, η Ίβη ηρέμησε. Δε προχωρήσαμε πολύ σήμερα, η διαδρομή είναι πολύ δύσκολη με βραχώδεις ακτές που γλιστράνε επικίνδυνα και μικρούς βάλτους που συχνά μας εμποδίζουν. Σε ένα από τα λίγα κομμάτια χωρίς βράχους ή βαλτώδες έδαφος που βρήκαμε κατασκηνώσαμε για να βγάλουμε τη νύχτα. Κάνει αρκετό κρύο εδώ, πράγμα πολύ ασυνήθιστο για την εποχή και γύρω μας δεν υπάρχουν ξύλα ή χόρτα ούτε για προσάναμμα, ελπίζω αύριο να είμαστε πιο τυχεροί.
5 καρό+1=6/θα ξοδέψω ένα resolve/4+1=5
resolve 3
spirit 3
Μέρα δέκατη
Η προηγούμενη νύχτα αν και πολύ κρύα κύλησε χωρίς απρόοπτα, η μέρα όμως ήταν πολύ πιο δύσκολη. Ήμασταν από πολύ νωρίς έτοιμοι να ξεκινήσουμε, η Ίβη αυτή τη φορά ήταν σιωπηλή αλλά τουλάχιστον ήρεμη. Φορτωθήκαμε πάλι εξοπλισμό και προμήθειες αλλά δεν μπορέσαμε να προχωρήσαμε παρά μερικές δεκάδες μέτρα μόνο. Βάλτοι, παντού γύρω μας βάλτοι. Εχθές φαίνεται ότι σταματήσαμε ακριβώς πριν από το σημείο όπου ο ποταμός μπροστά μας διαλυόταν σε ένα στάσιμο έλος και στη συνέχεια σε λασπώδη βάλτο. Γυρίσαμε λίγα μέτρα πίσω δοκιμάσαμε να προχωρήσουμε προς την ενδοχώρα αλλά μετά από λίγα μέτρα πάλι επικίνδυνος βάλτος. Ένα ημικύκλιο βάλτων που δε μας άφηνε να πάμε πουθενά, μόνο πίσω. Μιας και κανείς μας δεν ήθελε να μείνει εκεί γυρίσαμε πίσω στην πρώτη κατασκήνωση όπου είχαμε αφήσει τα σπασμένα μας κανό. Την ιδέα την είχε ο Τζέφρι, έτσι πριν προλάβει να ξεσπάσει πανικός ανακοινώσαμε στα κορίτσια ότι αποφασίσαμε να διαλύσουμε τελείως τα κανό και με ότι ξύλα βρούμε να φτιάξουμε δύο σχεδίες και να προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε από αυτό το καταραμένο μέρος. Την υπόλοιπη μέρα θα προσπαθήσουμε όλοι μαζί να βρούμε ξύλα για τις σχεδίες.
7 σπαθί +1=8/δε θα ξοδέψω resolve/5
Όλο το απόγευμα μαζεύαμε ξύλα, οτιδήποτε έμοιαζε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια σχέδια. Χωριστήκαμε σε ζευγάρια για μεγαλύτερη ασφάλεια, ο Τζέφρι με τη Μαίρη κι εγώ με την Ίβη. Προσπαθούσα να της πιάσω κουβέντα, να τη χαλαρώσω αλλά τη περισσότερη ώρα ήταν αμίλητη ή απαντούσε μονολεκτικά. Το βράδυ κάτσαμε πάλι όλοι γύρω από τη φωτιά για το φτωχό βραδινό μας. Ξαφνικά η Ίβη σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει προς την ενδοχώρα μέσα στο σκοτάδι. Προσπαθήσαμε να τρέξουμε πίσω της με δυο φακούς αλλά ήταν αδύνατο να την εντοπίσουμε. Οι φωνές μας επίσης δε βοήθησαν καθόλου. Για ώρα ήμασταν σε σύγχυση και πανικό. Η Μαίρη έκλεγε συνεχώς. Της δώσαμε με το ζόρι λίγο από το τελευταίο ουίσκι για να ηρεμήσει και να κοιμηθεί. Πρέπει να μαζέψουμε δυνάμεις, με το πρώτο φως της μέρας θα βγούμε να ψάξουμε την Ίβη.
0 σχόλια