4 μπαστούνι (minor clue)
Μέρα ενδέκατη
Ξεκινήσαμε νωρίς και δε πας πήρε πολύ ώρα. Τη βρήκαμε κουλουριασμένη, γυμνή και παγωμένη στο λασπωμένο έδαφος μερικές δεκάδες μόνο μέτρα από τις σκηνές μας. Τη σκεπάσαμε με ένα παλτό και τη σήκωσα στην αγκαλιά μου. Το δέρμα της ήταν παγωμένο αλλά ένιωθα το στήθος της να φουσκώνει καθώς ανέπνεε αργά και βαριά στην αγκαλιά μου. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένας παράξενος ήχος που έμοιαζε με τραγούδι πίπιζας ακούστηκε από κάπου όχι πολύ μακριά μας. Οποιαδήποτε άλλη στιγμή αυτό θα μας γέμιζε χαρά, τώρα όμως μόνο τρόμο. Αντί να ψάξουμε από που έρχεται ο απόκοσμος ήχος εμείς ενστικτωδώς προσπαθήσαμε να φύγουμε μακριά του. Τώρα έχουμε όλοι πειστεί ότι δεν είμαστε μόνοι μας εδώ. Έχουμε πλέον διώξει από το μυαλό μας τα φανταστικά δημιουργήματα που νομίζουμε ότι μας βασανίζουν και ψάχνουμε τα πραγματικά. Ανθρώπους; Ζώα; Τέρατα; Κανείς μας δεν ξέρει. Η Ίβη ακόμα κοιμάται, εγώ με τον Τζέφρι αφού ηρεμήσαμε επιστρέψαμε στο σημείο όπου τη βρήκαμε. Θέλαμε να ψάξουμε για στοιχεία, για πατημασιές, για τα ρούχα της, αλλά δε βρήκαμε τίποτα. Μόνο μετά από ώρα συνειδητοποιήσαμε ότι το σημείο όπου είχε κουλουριαστεί η Ίβη ήταν ακριβώς το ίδιο με το σημείο όπου είχα βρει το κύκλο με τα νεκρά κοράκια.
5 κούπα
Την υπόλοιπη μέρα δουλέψαμε με το Τζέφρι σκληρά. Είχαμε ήδη αρκετά κατάλληλα ξύλα από τις προηγούμενες μέρες που προσπαθούσαμε να επισκευάσουμε τα κανό και η δουλειά προχώρησε γρήγορα. Αύριο υπολογίζουμε ότι η πρώτη σχεδία θα είναι έτοιμη και ελπίζω και η δεύτερη να προχωρήσει το ίδιο γρήγορα γιατί η κατάσταση της Ίβη ολοένα και χειροτερεύει. Από το μεσημέρι και μετά ψηνόταν πάλι στον πυρετό και παραμιλούσε. Η Μαίρη βρισκόταν συνεχώς δίπλα της αλλά δε καταφέραμε να μάθουμε τίποτα, ούτε γιατί έφυγε, ούτε που πήγε ούτε τι έγινε εκεί έξω. Αν μας μιλούσε ίσως μαθαίναμε κάτι και για εκείνο το απόκοσμο τραγούδι, που ευτυχώς δεν ακούστηκε ξανά, αλλά ακόμα με στοιχειώνει.
Gray Lady
Ξοδεύω ένα rosolve
resolve 2
spirit 3
Μέρα δωδέκατη
Χάσαμε τη Μαίρη, ακόμα δε μπορώ να το πιστέψω αλλά χάσαμε τη Μαίρη. Η μέρα είχε προχωρήσει αρκετά και είχαμε σχεδόν τελειώσει τη πρώτη σχέδια. Η Μαίρη όλη τη νύχτα φρόντιζε την Ίβη και αυτή όλη τη νύχτα παραμιλούσε, αλλά όσο το ξανασκέφτομαι ίσως όχι, ίσως απλά να της μιλούσε, να της ψιθύριζε.
Δεν ξέρω τι μπορεί να της είπε αλλά εκεί που ήμασταν επάνω από τη σχεδία, η Μαίρη ήρθε κοντά μας, σταματήσαμε και την κοιτάξαμε, το βλέμμα της ήταν παγωμένο και άδειο.
Όλα καλά με την Ίβη; τη ρώτησα.
Όλα καλά, μας απάντησε, αλλά το ποτάμι απαιτεί μια θυσία και όλη αυτή η καταραμένη εκδρομή ήταν δική μου ιδέα και δεν το αντέχω άλλο.
Το τελευταίο πράγμα που πρόσεξα ήταν τα δάκρυά της, μας γύρισε πλάτη ξεχύθηκε προς το ποτάμι και με όλη της τη φορά πήδηξε μέσα. Μείνε με την Ίβη φώναξε ο Τζέφρι και πήδηξε πίσω της. Το ποτάμι στο σημείο αυτό είναι βαθύ και η μέρα, όπως και όλες οι προηγούμενες είναι μουντή με ομίχλη να έρχεται και να φεύγει. Λίγα λεπτά αργότερα ο Τζέφρι γύρισε πίσω, δε σήκωσε ποτέ το κεφάλι να με κοιτάξει, "δε μπορώ να τη βρω πουθενά, το ποτάμι την πήρε", το μόνο που κατάφερε να μου πει μέσα από τα δόντια του. Σχεδόν ταυτόχρονα μια βαριά ομίχλη έπεσε πάλι.
6 μπαστούνι
Είναι αργά, έχει πια νυχτώσει. Η Ίβη είναι πολύ καλύτερα, έχει συνέλθει, έφαγε, μιλήσαμε. Είναι πολύ περίεργο αλλά θυμάται ελάχιστα πράγματα από τις τρεις τελευταίες μέρες. Μας το περιέγραψε σαν ένα μεγάλο ατελείωτο εφιάλτη από τον οποίο έχει συγκρατήσει τον τρόμο που ένιωθε, το ότι ήθελε να ξεφύγει και το ότι την είχε κυριεύσει ένα αίσθημα εγκλωβισμού. Ζήτησε τη Μαίρη, της εξηγήσαμε και από τότε είναι στη σκηνή της πάλι αμίλητη. Που και που ακούμε αναφιλητά αλλά την περισσότερη ώρα σιωπή.
Με τον Τζέφρι δεν αλλάξαμε κουβέντα όλο το απόγευμα μέχρι τη στιγμή που πρόσεξα πως ξεχαστήκαμε και δεν ανάψαμε ποτέ φωτιά και καθώς σε λίγο δε θα βλέπαμε σχεδόν τίποτα πήρα το θάρρος και πήγα να τον ρωτήσω.
Τον βρήκα καθισμένο σε ένα μεγάλο βράχο στην όχθη του ποταμού, λίγο πιο πέρα από εκεί που βούτηξε η Μαίρη, αλλά αντί να κοιτά το νερό, για κάποιο περίεργο λόγο, κοιτούσε ψηλά. Τον ρώτησα τι βλέπει και μου απάντησε "τα αστέρια, κάτι δεν πάει καλά με τα αστέρια, ξέρω λίγα πράγματα από αστερισμούς αλλά και από τα λίγα που ξέρω κάτι δεν πάει καλά εδώ." Στο παρελθόν πολλές φορές θα ζάλιζα την παρέα με τις αστρονομικές μου γνώσεις και ο Τζέφρι με πείραζε ότι τα είχα μάθει όλα αυτά μόνο και μόνο για να ρίχνω τις κοπέλες, έτσι χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα κοιτάω ψηλά και συνειδητοποιώ ότι έχει δίκιο. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό και πως είναι δυνατό ή πώς να το ερμηνεύσω αλλά σύμφωνα με τον ουρανό και τους ορατούς αστερισμούς όχι απλά δε βρισκόμαστε στην Αγγλία, αλλά δε βρισκόμαστε καν στο σωστό ημισφαίριο.
0 σχόλια